Tijdens gesprekken met vrienden of coachees merk ik enige ongemak op wanneer het begrip "spiritualiteit" ter sprake komt. Voor sommigen betekent spiritualiteit religie of god, voor anderen energieën en aura's. Voor mij betekent spiritualiteit in de spiegel kijken. Een persoonlijke reis van zelfontdekking, waarbij een dieper begrip van het leven en het bestaan wordt ontwikkeld. Wanneer we ons richten op interne processen, emoties en gedachten, leren we onszelf beter kennen. Maar wie is het "ik" dat ons beter leert kennen?
Door stilte en aandacht worden we ons bewust van de ruimte die onze ervaringen vasthoudt, de getuige. We worden ons bewust van wie we op een dieper niveau zijn. Onszelf leren kennen, voorbij onze fysieke gesteldheid, persoonlijkheid en overtuigingen, onze relatieve zelf, verbindt ons met een rustige ruimte die onze gedachten, onze emoties, onze ervaringen vasthoudt. Sommige mensen zijn van nature verbonden met die plek van binnen. Voor mij is het een reis van zelfonderzoek. Ik heb eerst geleerd dat er een bewustzijn is voor alles wat ik ervaar, en toen besefte ik dat dit bewustzijn eigenlijk is wie ik ben.
Wat spiritualiteit mij brengt, is bewustzijn van mijn psychologische patronen en een manier om automatische gedragingen te ontlopen. En op een dieper niveau, het besef dat ik oké ben, dat alles is oké. Dat zelfs wanneer grote emoties van angst, woede of verdriet opkomen, ik groter ben dan zij, en ze kan bevatten. Spiritualiteit brengt intimiteit met mezelf, met de natuur, met anderen en met het leven.
De volgende stap zou kunnen zijn om te ervaren dat mijn bewustzijn verbonden is met dat van jou. Dat op het diepste niveau we allemaal één zijn.
Wat betekent spiritualiteit voor jou?
Comments